Μας έφαγε τα λεφτά ο Ιντιάνα Τζόουνς (υπόθεση Μέρτεν)

Το κυνήγι του μεγαλύτερου χαμένου θησαυρού που έχει αναζητηθεί ποτέ στην Ελλάδα έφτασε στο τέλος του. Το βυθισμένο πλοίο που οι φήμες ήθελαν να κρύβει στα αμπάρια του τον αμύθητο θησαυρό των Εβραίων εξακολουθεί να αγνοείται κάπου στον κόλπο της Φοινικούντας. Ούτε μία λίρα δεν έλαμψε στο φως του ήλιου και οι τσέπες του σύγχρονου «Ιντιάνα Τζόουνς» γέμισαν με ευρώ, αλλά και... μηνύσεις!

Τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια όλη η Ελλάδα παρακολουθούσε με αγωνία τις προσπάθειες του πρώην ναυτικού Κωνσταντίνου Βρεττού να φέρει στην παραλία της Φοινικούντας το ναυαγισμένο πλοίο. Οι φήμες οργίαζαν και έκαναν λόγο για κασόνια γεμάτα λίρες, διαμάντια αξίας 3.000.000.000 ευρώ και σπάνια λατρευτικά αντικείμενα. Αυτές οδήγησαν δεκάδες πολίτες να ενισχύσουν (με το αζημίωτο) τις έρευνες του πρώην ναυτικού, προκειμένου ο θησαυρός να βγει στην επιφάνεια και να χαρίσει «χρυσά» χαμόγελα σε όλους.

Μάταια, όμως. Οπως κατήγγειλε στην «Espresso» ο καπετάνιος Γιώργος Πάνου, ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Κωνσταντίνου Βρεττού: «Ολη αυτή η ιστορία ήταν απλά ένα παραμύθι. Μια καλοστημένη κομπίνα, που είχε αποτέλεσμα οι τσέπες οι δικές μου και τουλάχιστον άλλων τριάντα ατόμων να αδειάσουν και ο Κωνσταντίνος Βρεττός να γίνει πλουσιότερος κατά 1.500.000 με 2.000.000 ευρώ, όπως υπολογίζω».

Σύμφωνα με τον καπετάνιο: «Για χρόνια ολόκληρα πιστεύαμε αυτό τον άνθρωπο και ψάχναμε στη Φοινικούντα για τον πολυπόθητο θησαυρό, ο οποίος όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω σήμερα δεν υπάρχει. Μας κορόιδεψε όλους» τόνισε και πρόσθεσε: «Αυτός ο άνθρωπος υποστήριζε ότι ακόμη και το Αγιο Δισκοπότηρο υπήρχε στα αμπάρια του ναυαγίου. Το παραμύθι το έφτιαξε έξυπνα: έλεγε ότι δεν είχε λεφτά για την ανέλκυση, προσέγγιζε άτομα, όπως εμένα, και μας ζητούσε λεφτά για ενίσχυση των ερευνών. Μας έέχει αφήσει όλους ταπί και ψύχραιμούς».

Οπως μάλιστα ισχυρίζεται ο κ. Πάνου: «Ολοι του δίναμε χρήματα και υπογράφαμε ιδιωτικά συμφωνητικά, με τα οποία δεσμευόταν, όταν βρεθεί ο θησαυρός, να μας δώσει στον καθένα ένα ποσοστό. Σε ό,τι αφορά το δικό μου ποσοστό, θα έπαιρνα το 35%. Μόνο που αυτό το ποσοστό είχε δεσμευτεί με ιδιωτικά συμφωνητικά να το δώσει και σε άλλα τουλάχιστον τριάντα άτομα. Αρα, όπως καταλαβαίνετε, ο... θησαυρός είχε μοιραστεί δεκάδες φορές».

Τόσο ο κ. Πάνου όσο και άλλα τουλάχιστον δεκαπέντε άτομα έχουν καταθέσει μηνύσεις κατά του πρώην ναυτικού για απάτη και περιμένουν πλέον από την Ελληνική Δικαιοσύνη να βρουν το δίκιο τους.

«Μέχρι στιγμής έχουμε μαζευτεί δεκαπέντε άτομα, θύματα του Βρεττού, και αναμένονται και άλλα. Είχε απλώσει τα “πλοκάμια” του σε όλη τη χώρα. Μιλάμε για ανθρώπους από την Κρήτη, τη Λάρισα, την Κόρινθο, την Πάτρα, την Αίγινα, από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Από τον καθένα μας έχει πάρει από 30.000 έως και 100.000 ευρώ. Εκτιμούμε ότι έχει γίνει πλουσιότερος κατά 1.500.000 έως και 2.000.000 ευρώ» τόνισε ο κ. Πάνου και συνέχισε: «Μάλιστα, όλοι έχουμε στα χέρια μας και πλαστές επιταγές που μας έδινε ο Κωνσταντίνος Βρεττός, για να επιστρέψει τα χρήματα που του δίναμε».

Η «Espresso» προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον κ. Βρεττό, προκειμένου να έχει και τη δική του απάντηση, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό, καθώς είναι σαν «να άνοιξε η γη και να τον κατάπιε».

Το καΐκι - φάντασμα με τις λίρες, το άγιο δισκοπότηρο αλλά και την ιερά λόγχη

Συμφωνία με τα όσα είχε αναφέρει ο Κωνσταντίνος Βρεττός σε παλαιότερη συνέντευξή του στην «Espresso», το καΐκι-φάντασμα που βρίσκεται στο βυθό της Μεσσηνίας περιέχει 230.000 λίρες σε σαράντα έξι κιβώτια, δύο σάκους με σπάνια θρησκευτικά, λατρευτικά αντικείμενα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, αλλά και διαμάντια αξίας 3.000.000.000 ευρώ (περίπου 1.000.000.000.000 δραχμές)! Ωστόσο, όπως έλεγε, εκείνο που θα προκαλούσε παγκόσμιο ενδιαφέρον ήταν ότι στα αμπάρια του βρίσκεται το Αγιο Δισκοπότηρο, καθώς και η Ιερά Λόγχη, με την οποία ο Χίτλερ είχε εμμονή, αφού πίστευε ότι είχε θεϊκές δυνάμεις.

Οπως μας είχε εξιστορήσει τότε ο κ. Βρεττός: «Η ιστορία του θησαυρού ξεκίνησε το 1943 στη Θεσσαλονίκη, όταν ο Γερμανός αξιωματικός Μαξ Μέρντεν, διοικητής των Ες-Ες στη βόρεια Ελλάδα, κατάφερε και συγκέντρωσε όλο το θησαυρό των Εβραίων της πόλης. Οι Γερμανοί συσκεύαζαν τα πολύτιμα αντικείμενα σε ειδικά μολυβωμένα κιβώτια και τα έστελναν στη Γερμανία, για να εξυπηρετήσουν τις αυξημένες οικονομικές ανάγκες του Γ’ Ράιχ. Ομως, οι άπληστοι Γερμανοί θέλησαν να κρατήσουν και κάτι για εκείνους. Ετσι μετέφεραν με υποβρύχιο στη Μεσσηνία σαράντα έξι κιβώτια με χρυσές λίρες, ένα μολυβοσφράγιστο σεντούκι με περίπου τριακόσια τεράστια διαμάντια, αλλά και θρησκευτικά κειμήλια σε δύο σάκους, γύρω στα εβδομήντα πέντε κιλά ο καθένας. Εκεί τα φόρτωσαν σ’ ένα καΐκι που στη συνέχεια βύθισαν, με σκοπό να επιστρέψουν μετά τον πόλεμο και να πάρουν το θησαυρό τους».

Πώς, όμως, ο Κωνσταντίνος Βρεττός συνέλεξε όλα αυτά τα στοιχεία; Οπως εξηγούσε ο ίδιος: «Ο Τίτα Κλάμερ, διοικητής των Ες-Ες της Αθήνας και θείος του Μέρντεν, είχε παντρευτεί την αδερφή του πατέρα μου».

Ετσι, όταν ο Μέρντεν -καταζητούμενος πλέον από την ελληνική πολιτεία μετά την απελευθέρωση- ζήτησε και βρήκε καταφύγιο στο ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον του Κωνσταντίνου Βρεττού, αποκάλυψε το μεγάλο του μυστικό, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να οργανώσει μια επιχείρηση ανέλκυσης του θησαυρού με τη βοήθεια των συγγενών του.

ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ

Πηγή: Espresso - 2.2.2009