Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Σε αυτή την περιοχή θα καταγράφουμε δημοσιεύσεις σχετικές με κρυμμένους θησαυρούς στον κόσμο.

Συντονιστές: Συνδιαχειριστές, Υπερσυντονιστές, Συντονιστές

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
admin
Administrator
Administrator
Δημοσιεύσεις: 5815
Εγγραφή: 07 Ιαν 2007, 14:48
Τοποθεσία: Ελευσίνα

Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Δημοσίευση από admin »

Τους ανιχνευτές μετάλλων ανά χείρας και... φύγαμε!

Τα αμύθητα πλούτη ξακουστών πειρατών και διαβόητων τυχοδιωκτών έχουν στοιχειώσει τα όνειρα των απανταχού «κυνηγών» αλλά και του καθημερινού ανθρώπου. Και σε ποιον δεν θα άρεσε άλλωστε να ζήσει μια ριψοκίνδυνη περιπέτεια αναζήτησης θησαυρού, με χάρτες και τα σχετικά;

Δυστυχώς βέβαια, με την εξερεύνηση του κόσμου και τον υπερπληθυσμό, δεν έχουν μείνει και πολλοί ακόμα θησαυροί θαμμένοι, με τις αρχαιολογικού τύπου ανασκαφές να υποδεικνύουν ότι τις περισσότερες φορές ο θησαυρός αποδεικνύεται... άνθρακας! Αν συνεχίζουν ωστόσο να υπάρχουν πολύτιμα φορτία και σεντούκια με χρυσό εκεί έξω, δεν θα ήταν κρίμα να παραμείνουν για πάντα μυστικό επτασφράγιστο;

Ας δούμε λοιπόν τους πλέον πολυθρύλητους θησαυρούς της οικουμένης, αυτούς που αναζητούν ακόμα μανιωδώς οι σκληροπυρηνικοί «κυνηγοί»...

Ο θησαυρός του οχυρού Άλαμο
Το περίφημο φραγκισκανικό οχυρό βρίσκεται εγκατεστημένο στο Σαν Αντόνιο των ΗΠΑ και αποτέλεσε ένα από τα πλέον περίφημα θέατρα μαχών της αμερικανικής ιστορίας, όταν 188 άντρες, περιλαμβανομένων και των Jim Bowie και Davey Crockett, προσπάθησαν να το υπερασπιστούν κόντρα στον πανίσχυρο μεξικανικό στρατό. Στο Άλαμο υπάρχει λοιπόν ο θρύλος για έναν τεράστιο θησαυρό από χρυσό και ασήμι που βρίσκεται θαμμένος στα θεμέλια του οχυρού, πεποίθηση που βρίσκει υποστήριξη από ιστορικούς ερευνητές αλλά και κυνηγούς θησαυρών. Στην προσπάθειά τους να επαναστατήσουν κατά του Μεξικού και να ανακηρύξουν το Τέξας ανεξάρτητο κράτος, μια σειρά από άντρες, όπως οι Bowie και Crockett, έφεραν στο οχυρό χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα για να χρηματοδοτήσουν έναν επαναστατικό στρατό για την τελική μάχη. Το πολύτιμο φορτίο ονομάστηκε «θησαυρός του San Saba» και χάθηκε οριστικά όταν οι 188 άντρες έχασαν τη ζωή τους στην περίφημη μάχη. Ανασκαφές έχουν γίνει γύρω από το οχυρό για την ανεύρεσή του, δεν έχουν αποδώσει ωστόσο καρπούς, μιας και θρυλείται ότι ο θησαυρός είναι θαμμένος κάπου στα θεμέλια του οχυρού...

Ο θησαυρός του Dutch Schultz
Ένας από τους πλέον διαβόητους μαφιόζους της αμερικανικής ιστορίας στην εποχή της Ποτοαπαγόρευσης, ο φοβερός και τρομερός Dutch Schultz είχε συγκεντρώσει από τις παράνομες δραστηριότητές του μια τεράστια περιουσία. Όλα του τα χρήματα θα εξαφανίζονταν ωστόσο μυστηριωδώς όταν η αστυνομία άρχισε να χώνει τη μύτη της στις βρομοδουλειές του, με τον γκάγκστερ να έχει κρύψει το ζάμπλουτο βιος του κάπου στις ορεινές περιοχές του βουνού Catskill. Όταν το 1935 ο Schultz θα δολοφονηθεί, θα έπαιρνε τα επτασφράγιστο μυστικό μαζί του. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 5-10 εκατομμύρια δολάρια, που είναι τοποθετημένα σε ένα σιδερένιο κουτί κάπου στην ευρύτερη δασώδη περιοχή της Νέας Υόρκης. Πολυάριθμες εξερευνητικές αποστολές στις δεκαετίες που ακολούθησαν τον θάνατο του Schultz θα στέφονταν από παταγώδη αποτυχία...

Ο θησαυρός των Noss
Η κορυφή Victorio είναι τμήμα των Rocky Mountains του Νέου Μεξικού, περιοχή που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια από τις ΗΠΑ για πυραυλικές και πυρηνικές δοκιμές. Πριν «καταλάβει» βέβαια την ευρύτερη περιοχή η αμερικανική κυβέρνηση, το μέρος ήταν προσβάσιμο στον κόσμο, κι εδώ ακριβώς αρχίζει η ιστορία του ζευγαριού Doc και Babe Noss το 1937. Όπως το θέλει η ιστορία, οι δυο τους ήταν με φίλους για κυνήγι ελαφιών όταν ο Doc ανακάλυψε ένα πηγάδι που περιείχε σκελετούς, χρυσό, κοσμήματα και ιστορικά κειμήλια. Μέχρι το 1938, οι Noss είχαν διεκδικήσει τον θησαυρό και ήταν πλέον οι νόμιμοι ιδιοκτήτες του, με τις εκτιμήσεις να δίνουν και να παίρνουν για το ποιον χαμένο θησαυρό είχαν ανακαλύψει. Το 1939, σε μια προσπάθεια να επεκτείνει την είσοδο του πηγαδιού, ο Doc θα χρησιμοποιούσε δυναμίτη, κάνοντας την κατασκευή να καταρρεύσει και να θαφτεί μια και καλή ο θησαυρός, με το ζευγάρι να μην ξανααποκτά πρόσβαση ποτέ. Το 1949, ο Doc θα δολοφονηθεί από έναν καινούριο συνεργό, αφού είχε βέβαια ήδη χωρίσει από την Babe. Μέχρι και σήμερα, η ευρύτερη οικογένεια των Noss προσπαθεί να βρει τρόπο να ξαναμπεί στην τρύπα, χωρίς ωστόσο ίχνος θησαυρού να έχει βρεθεί σε όλα αυτά τα χρόνια. Η επέκταση μάλιστα του πεδίου βολής των ΗΠΑ περιλαμβάνει πλέον και το Victorio Peak, κάνοντας το έργο της ανεύρεσης του θησαυρού ακόμα δυσκολότερο...

Ο θησαυρός του Μοντεζούμα
Θα παραμείνουμε στις ΗΠΑ, που απ' ό,τι φαίνεται είναι το σπίτι για πολλούς χαμένους θησαυρούς, αυτή τη φορά θα μεταφερθούμε βέβαια στην πόλη Kanab της Γιούτα, όπου και πιστεύεται ότι είναι θαμμένος ο περίφημος θησαυρός του Μοντεζούμα. Ο θρυλικός ηγέτης των Αζτέκων ήταν κύριος μιας μυθώδους περιουσίας, την οποία και μετέφεραν οι ακόλουθοί του από το θησαυροφυλάκιό του όταν ο ηγέτης σκοτώθηκε στη μάχη με τα ισπανικά στρατεύματα του Κορτέζ. Πώς βρέθηκε όμως ο τεράστιος θησαυρός στη Γιούτα των ΗΠΑ; Ήταν στα 1914 όταν ο Freddy Crystal ανακάλυπτε ένα σημάδι σε έναν απότομο βράχο που του θύμισε έντονα τα χαρακτικά ενός παλιού χάρτη που πιστευόταν ότι οδηγούσε στο σημείο όπου ήταν θαμμένος ο θησαυρός του Μοντεζούμα. Η τοπογραφία του χάρτη έμοιαζε πολύ με την πόλη Kanab, με τον Crystal να πείθει τους κατοίκους να τον βοηθήσουν στη μυστική του αποστολή, με το αζημίωτο φυσικά. Η αποστολή βρήκε πράγματι ένα δαιδαλώδες σύστημα σπηλαίων και τούνελ, κατάσπαρτο από παγίδες θανάτου, θησαυρό ωστόσο δεν βρήκε ποτέ: ή οι Αζτέκοι τον είχαν ανακτήσει ή κάποιος υπερτυχερός τους είχε προλάβει...

Η ληστεία της Λουφτχάνσα
Όποιος έχει δει την ταινία «Τα Καλά Παιδιά» (Goodfellas), γνωρίζει για τη ληστεία της Λουφτχάνσα, η οποία και θεωρείται η μεγαλύτερη ληστεία μετρητών στην αμερικανική ιστορία του εγκλήματος: συνέβη στις 11 Δεκεμβρίου 1978 στο Διεθνές Αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης, με 5 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά και άλλες 875.000 δολάρια σε κοσμήματα να κάνουν φτερά. Η ληστεία σχεδιάστηκε από μια σειρά γκάγκστερ, περιλαμβανομένου του Henry Hill, με τη λεία να μη βρίσκεται ωστόσο ποτέ, κι αυτό εξαιτίας ίσως του γεγονότος ότι πολλοί από τους συνεργούς θα έβρισκαν τραγικό χαμό. Οι βίαιες δολοφονίες τους παραγγέλθηκαν από τον Jimmy Burke, τον «εγκέφαλο» της επιχείρησης, ο οποίος ανησυχούσε για την τεράστια κινητοποίηση των ομοσπονδιακών Αρχών που είχε πυροδοτήσει η ληστεία και έβγαλε σταδιακά από τη μέση όλη σχεδόν τη συμμορία. Όσο για τον θησαυρό, κανείς δεν ξέρει πού είναι κρυμμένος...

Το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο
Ένας από τους πλέον πολυαναζητημένους θησαυρούς της οικουμένης είναι το μικρό αυτό δωμάτιο, εξολοκλήρου κατασκευασμένο από κεχριμπάρι, με χρυσές επενδύσεις και καθρέφτες, το οποίο χτίστηκε τον 18ο αιώνα για τον Φρειδερίκο Α', τον πρώτο βασιλιά της Πρωσίας. Το δωμάτιο θα δινόταν αργότερα ως δώρο στον τσάρο Πέτρο τον Μέγα και θα παρέμενε σε ρωσικά χέρια μέχρι και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσοι μάλιστα το είχαν δει, το χαρακτήριζαν ως το 8ο θαύμα του κόσμου. Και τότε ήταν που εξαφανίστηκε από προσώπου γης! Οι φρουροί του δωματίου κατά τη διάρκεια του πολέμου το κάλυψαν με ταπετσαρία για να κρύψουν την πολυτελή του φύση, γεγονός που δεν απέτρεψε φυσικά τους Ναζί από τη λεηλασία του ανεκτίμητου αυτού θησαυρού. Το μετέφεραν στο Κάστρο Konigsberg της Γερμανίας, με τους εκτεταμένους συμμαχικούς βομβαρδισμούς του 1944 να αφήνουν το κάστρο ερείπιο και το δωμάτιο χαμένο για πάντα. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο, αν και η υπόθεση ότι καταστράφηκε ολοσχερώς δεν καλύπτει κανένα σενάριο. Οι μυθολογικές διαστάσεις που έχει λάβει ο θησαυρός του ωθούν ακόμα και σήμερα τους ακούραστους «κυνηγούς» στην ξέφρενη αναζήτησή του...

Το πλοίο «Λουλούδι της Θάλασσας»
Ήταν στα 1502 όταν το πορτογαλικό πολεμικό πλοίο «Flor do Mar» κατασκευάστηκε για να τεθεί υπό τον έλεγχο του αδελφού του περίφημου εξερευνητή Βάσκο ντα Γκάμα, Εσταβάο. Το πλοίο αποτέλεσε τμήμα του μικρού εμπορικού στόλου που ξεκίνησε για την Ινδία το 1505, με τις περιπέτειές του να μετρούν μπόλικες μάχες στα επόμενα 6 χρόνια, όταν και θα χαθεί οριστικά από καταιγίδα στα 1511. Το περίφημο πολεμικό κουβαλούσε στα αμπάρια του πολύτιμα λάφυρα από τις νίκες που σημείωσε στη θάλασσα, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για ανυπολόγιστο θησαυρό, γι' αυτό και έκτοτε αποτελεί το υγρό όνειρο κάθε κυνηγού θησαυρών! Όταν βυθίστηκε, το «Flor do Mar» κουβαλούσε μάλιστα τον θησαυρό του βασιλείου Melaka, που βρισκόταν στη σημερινή Μαλαισία, ο οποίος υπολογιζόταν σε 60 τόνους χρυσού...

Ο χρυσός του Leon Trabuco
Πίσω στη δεκαετία του 1930, ο μεξικανός πολυεκατομμυριούχος Leon Trabuco είχε οργανώσει μυστικά μια σειρά από μυστηριώδεις πτήσεις στην έρημο του Νέου Μεξικού. Με την οικονομική κρίση του 1929 να μαστίζει της ΗΠΑ και το δολάριο σε ελεύθερη πτώση, η τιμή του χρυσού ήταν έτοιμη να εκτοξευτεί. Ο Trabuco λοιπόν και μια χούφτα συνεργάτες αγόραζαν χρυσό φρενιασμένα και τον περνούσαν λαθραία στις ΗΠΑ, περιμένοντας τις τιμές να απογειωθούν. Περίπου 16 τόνοι χρυσού κρύφτηκαν επιμελώς στην έρημο, με τον Trabuco να μην πουλάει ωστόσο ούτε ουγκιά, περιμένοντας την αξία του χρυσού να ανέβει κι άλλο. Κι όμως, τα γεγονότα θα τον προλάβαιναν: η νομοθετική ρύθμιση για την κατοχή χρυσού, που πέρασε απρόοπτα η αμερικανική κυβέρνηση, θα απαγόρευε την ατομική ιδιοκτησία χρυσού, αφήνοντας τον Trabuco κεραυνοβολημένο! Η κατάρα που συνοδεύει συνήθως τέτοιους θησαυρούς θα χτυπούσε, με τους 3 συνεργούς του Trabuco να πεθαίνουν μέσα σε 5 χρόνια και τον ίδιο λίγο αργότερα, παίρνοντας μαζί τους το μυστικό για την τοποθεσία που ήταν κρυμμένος...

Ο θησαυρός του Μαυρογένη
Ένα από τα σπουδαιότερα θαλάσσια ευρήματα ανασύρθηκε από τους αρχαιολόγους το 1996, όταν ανακάλυψαν ένα ναυάγιο ανοιχτά των ακτών της Βόρειας Καρολίνα, που θα έδινε τροφή στη μυθολογία του κρυμμένου θησαυρού. Κι αυτό γιατί όλοι οδηγήθηκαν να πιστέψουν ότι επρόκειτο για το διαβόητο πειρατικό «Queen Anne's Revenge», τη ναυαρχίδα του κουρσάρικου στόλου του περιβόητου πειρατή Μαυρογένη! Ήταν το 1718 όταν το πειρατικό απέκλεισε το λιμάνι της πόλης Charleston, ενώ λίγο μετά θα εξόκειλε στα ρηχά. Ο Μαυρογένης ήταν γνωστός και πλούσιος πειρατής, η υπόθεση λοιπόν για τεράστιο θησαυρό θαμμένο στη ναυαρχίδα του δεν φάνταζε μετέωρη. Μέχρι και σήμερα βέβαια δεν έχει ταυτοποιηθεί από τους αρχαιολόγους ότι πρόκειται πράγματι για το ναυάγιο του «Queen Anne's Revenge», ενώ ούτε ουγκιά χρυσού δεν έχει βρεθεί πάνω ή γύρω από το πλοίο. Όσο για τον ίδιο τον Μαυρογένη, στην ανάκρισή του πριν πεθάνει για το πού είχε καταχωνιάσει τα κουρσάρικα πλούτη του, περιορίστηκε να δηλώσει: «Μόνο εγώ και ο διάολος ξέρουμε»...

Ο θησαυρός των Ιπποτών του Ναού
Ένας από τους πλέον φημισμένους και μυστηριώδεις θησαυρούς του κόσμου, με την ιστορία του να έχει απασχολήσει λογοτεχνία και κινηματογράφο, ήταν το «κομπόδεμα» των Ιπποτών του Ναού! Οι Ναΐτες σχηματίστηκαν στο 1114 και στα επόμενα χρόνια θα συγκέντρωναν μια τεράστια περιουσία, η οποία δεν έχει βέβαια εντοπιστεί ποτέ. Στις αρχές του 14ου αιώνα, οι Ναΐτες διατάχθηκαν να συλληφθούν, με όσους δραπέτευσαν από την αιχμαλωσία και τα βασανιστήρια να συγκεντρώνουν τα απομεινάρια του θησαυρού τους και να τα ξαποστέλνουν με πλοία προς άγνωστη κατεύθυνση. Η γνωστότερη υπόθεση κάνει λόγο για μεταφορά του θησαυρού στη Σκοτία, κι από κει αργότερα στη Nova Scotia του Καναδά, όπου πιστεύεται ότι οι εναπομείναντες Ναΐτες έθαψαν τον θησαυρό τους παγιδεύοντάς τον με θανάσιμες παγίδες. Πολυάριθμα κυνήγια θησαυρού στην περιοχή δεν έχουν αποδώσει βέβαια καρπούς, με τον πλέον περίφημο θησαυρό του κόσμου να παραμένει άφαντος...

Πηγή: newsbeast.gr, 13.02.2013
Γιάννης Μπαϊμπάκης (SV1PIZ)
Kostas Anastasiou
Δημοσιεύσεις: 1616
Εγγραφή: 14 Μάιος 2007, 22:34
Τοποθεσία: Θεσπρωτια

Re: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Δημοσίευση από Kostas Anastasiou »

David Lane 1938 – 2007
Δευτέρα, 4 Φεβρουαρίου 2013
Tο 1912, οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, συγκέντρωσαν και παρέδωσαν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000.000 χρυσών λιρών ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας, συγκρότησαν εθελοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού

Ο Ελληνισμός τα τελευταία χρόνια καλείται να αντιμετωπίσει ένα μέτωπο εσωτερικών και εξωτερικών απειλών, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με την επιβίωσή του ως έθνους, άπτονται της Εθνικής του Κυριαρχίας αλλά και της διαφυλάξεως της Εθνικής του υποστάσεως.
Μία από τις βασικότερες εξωτερικές επιβουλές, η δυσμενής έκβαση της οποίας συνεπάγεται την πρόκληση μίας νέας Εθνικής τραγωδίας, αναίμακτης αυτή τη φορά αλλά εξ ίσου οδυνηρής με τις προγενέστερες αιματηρές, είναι αυτή η οποία σχετίζεται με το λεγόμενο Μακεδονικό ζήτημα. Θραύση, στην κυριολεξία, κάνει και η ανθελληνική προπαγάνδα, η οποία διεξάγεται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού, αναφορικά με το μείζονος σημασίας αυτό Εθνικό θέμα. Πρωτοπόροι, στην ανθελληνική αυτή εκστρατεία, τίθενται και πάλι οι εβραίοι, οι οποίοι καταβάλλουν τιτάνιες ομολογουμένως προσπάθειες, προκειμένου να «αποδείξουν» την… σλαβική καταγωγή των Μακεδόνων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επ’ αυτού, είναι η περίπτωση της μεταπτυχιακής ερευνήτριας του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Αναστ. Καρακασίδου, η οποία υπό την προτροπή και συνεπικουρία του εβραίου ανθρωπολόγου Χέρτσφελντ, πανεπιστημιακού καθηγητή του Χάρβαντ, παρουσίασε μία ιστορική ανθρωπολογική εργασία, δια της οποίας αμφισβητεί την Ελληνική προέλευση των Μακεδόνων. Πρέπει να τονισθεί, ότι σύμφωνα με υφιστάμενες, απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες, το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, δέχεται επί πολλών ετών τις γενναιόδωρες οικονομικές χορηγίες, του ουγγροεβραίου βαθύπλουτου επιχειρηματία Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος ως γνωστόν στηρίζει την οικονομία των Σκοπίων. Οι σιωνιστές, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να παραχαράξουν και να διαστρεβλώσουν, με τους συνεργούς τους, την ιστορία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι και η «Ευρωπαϊκή Ιστορία» του επίσης εβραίου Ντυροζέλ, η οποία κυκλοφόρησε ευρύτατα προ ολίγων ετών, παρέλειψε τυχαία (!) κάθε αναφορά στην Ελλάδα. Αποκαλύπτεται λοιπόν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο βιασμού της ιστορικής πραγματικότητας και της αλήθειας.

«Η ιστορία των Εβραίων της Μακεδονίας»

Το 1993, το κρατικό έκτρωμα των Σκοπίων, εξέδωσε το βιβλίο του Αλεξάντερ Μπατκόβσκι «Η ιστορία των Εβραίων της Μακεδονίας», στο οποίο αναφέρεται, η σύμπνοια που διέκρινε τους εβραίους και τους σκοπιανούς. Ανάμεσα στα άλλα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, κάνει λόγο για τη συμβολή των εβραίων στην επανάσταση του «’Ιλλιντεν», η οποία είχε ως αποτέλεσμα την θανάτωση χιλιάδων Ελλήνων, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας, κάνοντας μνεία στον ηγετικό ρόλο, των εβραίων αδελφών Καμχή, σε αυτή την εξέγερση.
Σε συνέδριο το οποίο διεξήχθη εξ’ άλλου στη Θεσσαλονίκη (Νοέμβριος 1992), με θέμα τις Εβραϊκές Κοινότητες της Νοτιανατολικής Ευρώπης κατά τους τελευταίους πέντε αιώνες, η εβραία «ιστορικός» Ρένα Μόλχο, η οποία μάλιστα τυγχάνει και πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης του… Ελληνικού Εβραϊσμού, προέβη σε ψευδείς ισχυρισμούς της μορφής, ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης ήταν εβραίοι, κατά το 1912. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι παραδέχθηκε την αντίδραση των εβραίων της περιοχής, στην ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στον Εθνικό Ελληνικό κορμό. Στο σημείο ακριβώς αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εβραίοι, δια του περιοδικού τους «Χρονικά» (τεύχος Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 1992), έχουν προβάλλει την «άποψη» του τουρκοεβραίου περιηγητή Ελβιγιά Τσελεμπή ότι «…ο πρώτος κτίσας την πόλιν ταύτην (την Θεσσαλονίκης), ήταν ο Σολομών!».
Στο συνέδριο, είχε τοποθετηθεί ο ιστορικός κ. Σκορδύλης, ο οποίος ανέφερε τις παρασκηνιακές προσπάθειες τις οποίες κατέβαλλαν οι εβραίοι για τη διεθνοποίηση της Μακεδονίας υπό ιουδαϊκή διοίκηση, ενώ επίσης τόνισε τη συγκρότηση μικτής τουρκο-βλαχο-εβραϊκής επιτροπής, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, έργο της οποίας υπήρξε η προώθηση της αυτονόμησης της Μακεδονίας. Οι άξιοι διάδοχοι σε μισελληνισμό του δημίου Χ. Κίσσιγκερ, ανάβουν στην κυριολεξία φωτιές, υποδαυλίζοντας με τη μέθοδο της τεχνητής οξύνσεως, μέσω του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανύπαρκτα ζητήματα, π.χ. αυτά τα περί μειονοτήτων Αρβανιτών και Βλάχων, εμμένοντας ταυτόχρονα στη θέση περί υπάρξεως σλαυομακεδόνων. Ακόμη τα Σκόπια έχουν αναθέσει την προβολή των θέσεών τους σε παγκόσμιο επίπεδο, στην μεγαλύτερη αμερικανοεβραϊκή εταιρεία δημόσίων σχέσεων, την «Hill and Knowton», στην οποία έχει καταφύγει, καθόλου συμπτωματικά, και η Τουρκία…

Η ανάμειξη των εβραίων ιδρυτών του ΚΚΕ Μπεναρόγια και Βεντούρα


Η αδιαμφισβήτητη ανάμειξη των εβραίων ιδρυτών του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Κουν Βεντούρα, οι οποίοι μάλιστα ως βουλευτές του ιδίου κόμματος, έθεσαν θέμα ανεξαρτητοποιήσεως της Μακεδονίας το 1927 μέσα στην Ελληνική Βουλή, στην τρισάθλια απόπειρα διασπάσεως της Μακεδονικής γης από τον Ελλαδικό κορμό, φωτίζει αρκετά το παρασκήνιο. Η εβραϊκή καταγωγή του Υπουργού Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας Καρντέλι, ο οποίος διετέλεσε ΥΠ.ΕΞ. επί των ημερών διακυβερνήσεως της χώρας από τον εβραιοκροάτη Γιόζιπ Μπροζ Τίτο, δεν είναι γεγονός τυχαίο. Αμφότεροι υπήρξαν εμπνευστές και θεμελιωτές του ομοσπόνδου κρατιδίου της «Μακεδονίας».
Ανέκαθεν οι σιωνιστές στόχευαν στην απόσπαση της Μακεδονίας. Οι ραδιουργίες τους, σε όλα τα επίπεδα, το αποδεικνύουν. Από τα χρόνια ήδη της τουρκοκρατίας, ο εβραϊκής καταγωγής Ταάλ Μπέης, είχε επιδοθεί στην σφαγή του Μακεδονικού Ελληνισμού. Ακόμη και η ίδρυση του Μακεδονικού Κομιτάτου των Βουλγάρων, τρομοκρατική – δολοφονική οργάνωση που τόσο βασάνισε τον Μακεδονικό Ελληνισμό κατά τα έτη 1900-1908, ήταν έμπνευση, που υλοποιήθηκε από τους βουλγαρίζοντες κρυπτοεβραίους Γιόζεφ και Γιάγκοφ. Μεταγενέστερα, το 1905, η επανάσταση του «’Ιλλιντεν», όπως προαναφέρθηκε, στηρίχθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στην ενεργό συμμετοχή των εβραίων, υπό την ηγεσία των αδελφών Καμχή.
Την ίδια μισελληνική στάση, επέδειξαν οι σιωνιστές κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ειδικότερα το 1912, οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι έλεγχαν τη στοά «Αλιάνς», συγκέντρωσαν, υπό μορφή εράνου και παρέδωσαν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000.000 χρυσών λιρών (Δημοσίευμα Εφημερίδας «Εστία», 9 Οκτωβρίου 1912), ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας, συγκρότησαν εθελοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού, στο πλευρό των Τούρκων.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει ν’ αναφερθεί ότι ουδέποτε, κατά την αρχαιότητα, η Θεσσαλονίκη διέθετε ισχυρή εβραϊκή κοινότητα. Από της ιδρύσεως μάλιστα της πόλεως (4ος αιών π.Χ.) μέχρι σήμερα, ο πληθυσμός της συμπεριελάμβανε ελάχιστο αριθμό εβραίων, τόσο μηδαμινό στον αριθμό, ώστε οι ιστορικοί δεν ασχολήθηκαν καν με την καταγραφή του. Όταν ο Σαούλ ή Παύλος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη τον 1ο αιώνα μ.Χ. η εβραϊκή παροικία ήταν αρκετά ισχνή.
Ο κατακλυσμός της Θεσσαλονίκης από εβραίους, άρχισε να πραγματοποιείται κατά τον 16ο αιώνα, όταν οι εβραίοι εγκαταλείπουν ομαδικώς την Ισπανία, συνεπεία των διώξεων που υπέστησαν από την Ιερά Εξέταση. Σημαντικό ρεύμα εβραίων προς την Θεσσαλονίκη, παρατηρείται επίσης προς το 1720-1730, προερχόμενο από την Ιταλία. Το ρεύμα αυτό δεν προέρχεται από διωγμούς, αλλά εκδηλώνεται όταν οι εβραίοι διαπιστώνουν ότι λόγω της οθωμανικής κατοχής, μπορούν να εξαπλώσουν ασυδότως τις εκμεταλλευτικές τους δραστηριότητες σε ελληνικό έδαφος, όπως και το πράττουν, όσο καλύτερα μπορούν.
Χαρακτηριστικό είναι και το παρακάτω από τις ίδιες τις εβραϊκές μαρτυρίες (περιοδικό «Χρονικά», τεύχος Μαίου-Ιουνίου 1994, σελ. 24): «Στα 1821, κατά την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης, πολλοί χριστιανοί της Θεσσαλονίκης συνελήφθησαν. Για την απελευθέρωσή τους, οι Τούρκοι αξιωματούχοι εισέπραξαν ως λύτρα 440.000 γρόσια. Για να συγκεντρώσουν αυτό το ποσόν οι χριστιανοί, δανείσθηκαν από Εβραίους τραπεζίτες προς 30-50% επιτόκιο, με ενέχυρο τιμαλφή και σκεύη των ναών, λαμβάνοντας μετρητά το ένα δεύτερο ή ένα τρίτο της αξίας. Δυστυχώς δεν ξέρουμε από ποιους τραπεζίτες».

Οι σιωνιστές είχαν υποτάξει οικονομικά την Θεσσαλονίκη

Οι σιωνιστές με πρωτοπόρους τους αδελφούς Μοδιάνο, είχαν υποτάξει οικονομικά κατά τέτοιο τρόπο την πόλη, ώστε να έχει περιέλθει στην κατοχή τους, ένα μεγάλο τμήμα της Θεσσαλονίκης. Όπως μας πληροφορεί το περιοδικό «Χρονικά», «…Οι αδελφοί Μοδιάνο κατείχαν πολύ σημαντική κτηματική περιουσία με τα μέτρα της Θεσσαλονίκης της εποχής, το ύψος της οποίας με τραπεζικούς υπολογισμούς, έφτανε τις 700.000 λίρες και περιελάμβανε πολλά αστικά ακίνητα και υπεραστικά γήπεδα. Πιο κοντά στην πραγματικότητα από τους αριθμούς ήταν η λαϊκή έκφραση ότι «η μισή Θεσσαλονίκη ήταν δική τους», έκφραση που διασώθηκε ως τις μέρες μας.
Οι εβραίοι τραπεζίτες εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την δεινή θέση στην οποία είχε περιέλθει το Ελληνικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, θησαυρίζοντας στην κυριολεξία. Οι ίδιοι οι εβραίοι, στα «Χρονικά», ομολογούν: «Από τον 18ο αιώνα, καθώς ο χρηματικός φόρος γενικεύθηκε στην οθωμανική αυτοκρατορία, ολοένα και περισσότερα χωριά άρχισαν να δανείζονται από πλούσιους εβραίους ή τούρκους με πολύ υψηλό επιτόκιο, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σταδιακά σε τσιφλίκια, στο βαθμό που οι κάτοικοι των χωριών αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στους βαρείς φόρους και τους αυξανόμενους τόκους. Πολλά χωριά από τη Θεσσαλονίκη είχαν αυτή την τύχη», («Χρονικά», Μάιος – Ιούνιος 1994).

http://1.bp.blogspot.com/-kFlRgvgqVhU/U ... 40x457.jpg

Αν βαλετε στην αναζητηση το παραπανω θα δειτε και την εφημεριδα που το γραφει.
Άβαταρ μέλους
admin
Administrator
Administrator
Δημοσιεύσεις: 5815
Εγγραφή: 07 Ιαν 2007, 14:48
Τοποθεσία: Ελευσίνα

Re: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Δημοσίευση από admin »

Κώστα αυτό το κείμενο πως κολλάει με το περιεχόμενο του θέματος;
Γιάννης Μπαϊμπάκης (SV1PIZ)
Kostas Anastasiou
Δημοσιεύσεις: 1616
Εγγραφή: 14 Μάιος 2007, 22:34
Τοποθεσία: Θεσπρωτια

Re: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Δημοσίευση από Kostas Anastasiou »

Γιαννη ανεβασες τα παραπανω και ενα απο αυτους τους θησαυρους λεει:

Η ληστεία της Λουφτχάνσα
Όποιος έχει δει την ταινία «Τα Καλά Παιδιά» (Goodfellas), γνωρίζει για τη ληστεία της Λουφτχάνσα, η οποία και θεωρείται η μεγαλύτερη ληστεία μετρητών στην αμερικανική ιστορία του εγκλήματος: συνέβη στις 11 Δεκεμβρίου 1978 στο Διεθνές Αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης, με 5 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά και άλλες 875.000 δολάρια σε κοσμήματα να κάνουν φτερά.

850.000 δολλαρια σε κοσμηματα. Δηλαδη μισο κιβωτιο λιρες.

Εγω στο παραπανω που ανεβασα ειδα το ποσο των 650.000.000 και ειπα να το δημοσιευσω να το διαβασετε ολοι, οσοι δεν το ειχατε δει.

Δηλαδη πανε να μας πουνε οτι θελουνε αυτοι και εμεις κολαμε εκει, σε οτι γραφει ο καθε ενας δημοσιογραφος και η καθε μια εφημεριδα.

Τωρα εαν εσυ βλεπεις οτι δεν κολαει αυτο που ανεβασα σαν θησαυρος χρυσου, σβηστο.

Θελω επισης να τονισω, οτι οσα γραφονται δεν ειναι παντα η αληθεια.

Σχετικα με τον θησαυρο του Μαυρογενη. Δεν ειναι απολυτα σιγουρο οτι δεν γνωριζουνε που ειναι....

Ο κοσμος φυσικα δεν ξερει. Ομως καποιοι γνωριζουνε καλα!!!

Θα σκεφτητε πως εγω μπορω και μιλαω για ενα τετοιο θεμα που ειναι τοσο μεγαλο....

Ενταξη, καποια στιγμη θα το αναλυσω και ο καθενας σκεφτεται και πιστευει οτι επιθυμει!

Παντως ειναι αληθεια πως παντα καποια στιγμη παρα πολλα πραγματα και γεγονοτα βγαινουνε στην επιφανεια και μαθαινονται απο πολλους!!!
manabellas
Δημοσιεύσεις: 431
Εγγραφή: 25 Φεβ 2009, 14:10
Τοποθεσία: περιοχη θεσσαλονικης

Re: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Δημοσίευση από manabellas »

Κωστα, μεχρι τώρα δεν έβλεπα με καλό μάτι της δημοσιεύσεις σου ,γιατι πίστευα ,οτι φλυαρούσες.Ομως με την τελευταία σου δημοσιευση με αποζημίωσες...
πρώτα η πίστη,μετά η πατρίδα,μετά η οικογένεια,μετά οι φίλοι,μετά η ανθρωπότητα.
Kostas Anastasiou
Δημοσιεύσεις: 1616
Εγγραφή: 14 Μάιος 2007, 22:34
Τοποθεσία: Θεσπρωτια

Re: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Δημοσίευση από Kostas Anastasiou »

Δεν περιμενα να γραψεις και κατι διαφορετικο!
Εχω ξεχωρισει καοια πραγματα και καποιους...
Απάντηση

Επιστροφή στο “Κρυμμένοι θησαυροί στον κόσμο”