Αλιάκμων χρυσοφόρος

Είχε αναφερθεί και άλλοτε η στήλη στις πληροφορίες του Πουκεβίλ για τον Αλιάκμονα, σύμφωνα με τις οποίες οι πηγές του και ο ίδιος στα χαμηλότερα κοντά στη Χρούπιστα (Αργος Ορεστικό) κατέβαζαν χρυσό. Δεν είχε πρόχειρη όμως τη μετάφραση του Γιάννη Τσάρα από το «Ταξίδι στη Δυτική Μακεδονία – Ανοιξη του 1806», του Γάλλου πρόξενου στην αυλή του Αλή Πασά, για τις λεπτομέρειες, που είναι ενδιαφέρουσες.

Πρώτη μνεία κάνει ο Πουκεβίλ καθώς περνάει κοντά από τη σημερινή Κορομηλιά Καστοριάς. Εκεί τον βεβαιώνουν πως «τα ποταμάκια αυτά που έχουν νερό όλο το χρόνο κατεβάζουν τρίμματα μάλαμα, όπως κι ο Αλιάκμονας».

Κοντά στο γιοφύρι της Χρούπιστας «βρήκαμε κάτι γύφτους που προσπαθούσαν να μαζεύουν τρίμματα μάλαμα που κατέβαζε το ποτάμι. Αλλοι ήταν σκόρπιοι απάνου στον άμμο και τον καθάριζαν από τη λάσπη. Αλλοι τραβούσαν απ' το ποτάμι προβιές ή παλιές μάλλινες κουβέρτες που τις βούλιαζαν στο ρέμα για να μαζέψουν τρίμματα. Μερικοί έπλυναν τα πολύτιμα αυτά ευρήματα μέσα σε λάκκους [...]

»Αυτό, ωστόσο, που τράβηξε την προσοχή μου ήταν η μέθοδος της δουλειάς τους που συμφωνεί με τη μέθοδο που περιγράφει ο Αππιανός, μιλώντας με τους χρυσοθήρες της περιοχής του Καυκάσου. Οι ίδιοι οι γύφτοι μου είπανε πως έψαχναν για μάλαμα απ' τις πηγές του Αλιάκμονα ως τον παραπόταμο Φιλή στην επαρχία του Γρεβενού [...]

»Είναι πιθανό πως ο Αλιάκμονας ήτανε μέσα στα χρυσωρυχεία της Μακεδονίας και πως τα χρυσωρυχεία του Παγγαίου δεν ήταν τα μόνα για εκμετάλλευση [...]», συμπληρώνει ο Πουκεβίλ.

Οι προβιές που χρησιμοποιούνται στον Αλιάκμονα και στον Καύκασο (κοντά στην Κολχίδα), με διαφορά 2.000 περίπου ετών, παραπέμπουν σε μια διαχρονία του Ελληνισμού με το χρυσόμαλλο δέρας των μυθολογικών του χρόνων.

Πηγή: agelioforos.gr, 01/09/2010